නේද ?

ඇතැම් විට දේපල ඉඩ කඩම් මිනිසුන් කොච්චර නම් වෙනස් කරනවද ? ඒත් එක මව් කුසින් ඉපදුනු තමන්ගෙ සහෝදරය ඔත්පල වෙලා ලෙඩ ඇදට වැටුනහම බැරිවෙලාවත් බෙදුවොත්  ඒ අසරණ මනුස්සයගෙ පංගුව ගන්න බලාගෙන ඒ කෙනා මැරෙණකම් බලා ගෙන කරන්න පුලුවන් තරම් හැම හතුරු කමක් ම කරලා , අර ලෙඩ ඇදට වැටිච්ච මනුස්සයාවයි අසරණ වෙච්ච භාර්යාවටයි ජීවිතෙ අප්පිරිය වෙන තරම හතුරු කම් කරන්න පුලුවන් මිනිස්සුත් මිහි පිට ඉන්නවා. ( අත්දැකීමකි )

එකම අම්මට දාව ඉපදිලා එකට අවුරුදු ගානක් හැදී වැඩිලා අන්තිමට අම්මගෙ මරනින් පස්සෙ උරුම වෙන්න තියෙන දේපල ටික බදාගෙන ඉන්න ඇයි මේ තරම් කෙනෙහිලි කම් කරන්නෙ.?

අපිත් කවදහරි දවසක මැරෙනවා. නේද ?

මේ දවස් වල මොකද වෙන්නෙ...

කාලෙකින් බ්ලොග් පොස්ට් එකක් ලියන්නත් බැරි උනා.එක එක ඇබැද්දි ඉතින් උනානෙ.කොහොමින් කොහොම
හරි දැන් නිප්පා මෘදුකාංග ඉන්ජිනේරුවෙක් විදිහට පුහුණුව පටන් ගත්තා.

අලුත් ඔෆිස් එකේ(ලින්ක්) යාලුවො සෙට් එකත්(ලින්ක්) මරු.හරිම ෆිට්.යන්න එන්න වෙලා නෑ.වැඩේ කරන්වනම් අනම් මනන්
කම්ප්ලේන් ඇපෘවල් නෑ.තමන් ගෙ පාඩුවෙ නිදහසේ ඉන්න පුලුවන්.ඔෆිස් එක තියෙන්නෙ මෙන්න මෙතන(ලින්ක්).වෙල් ෆේයා එකෙන් සෙට් එකම ජොනි ඉංග්ලිශ් බලන්නත් අරන් ගියාලු :D

පොඩි කොස්සකට තියෙන්නෙ අපි සීනියර් ලට කතා කරන්නෙත් එයලගෙ මුල් නමෙන් (no sir / miss ).මුලදි නම් ටිකක් විතර අවුල්.ඒත් කම්පැනි වත් පිලිවෙත් වලට පිටුපාන්න බෑනේ.. O.o නිවාඩු ගියත් ගෘප් මේල් එකට මැසෙජ් එකක් දාන්න විතරයි ඕනි.සරලව කිව්වොත් නිදහස උපරිමයි...

ජාවා ඩොට්නෙට් තමා ගොඩක් දුරට අපි යොදා ගන්නේ.ඉදිරියට ඒවා ගැනත් ලියන්නම් කෝ..
අපේ ගොඩාක් මෘදුකාංග(ලින්ක්) හදන්නෙ ස්වීඩන් වලට.ඇන්ඩ්‍රොඩ් මොබයිල් වලටත් මෘදුකාංග ලියනවා.අලුත්ම
තාක්ශණය පාවිච්චි කරන්න අවස්ථාව ගොඩක් වැඩියි.

ශාකුන්තලගෙ බ්ලොග්(ලින්ක්) එකයි , කොටුවෙගෙදරයි(ලින්ක්) කියවන්න ආපු ගමන් තමා පෝස්ට් එක දාන්න හිතුනෙ...
හසිතගෙ බ්ලොග් එක නම් දැන් නැතිද මන්දා...
අශානුත් කොහෙද මන්දා :(

හ්ම්ම් දැන් ලියන්න කම්මැලි වගේ... දැනට ඇති..

මම අලුත් ෆිල්කර් ස්ට්‍රීම් එකක්(ලින්ක්) දැම්මා.ඒකත් බලන්න.

අවසානයක් දකින්න ....

ජීවිතේ අපි හිතන දේ එහෙමම වෙන්නෙ නෑ නම් තමයි.ඒත් සමහර දේවල් දිහා බලන කොට හිතෙන්නෙ අපි මේ සංසාරෙ එකම තැන කැරකෙනවද මන්දා කියලයි.ජීවිතය සැපවත් කිරීම හෙවත් ඇස කන නාසය දිව ශරීරය පිනවන්න අවශ්‍ය දේවල් හුවමාරු ක්‍රමේට මාරු කරගන්න අතමැදි වශයෙන් පාවිච්ච් කරන්න ඕනි දේවල් හම්බ කරගන්න අපි දවස ගානේ කොච්චරනම් වෙහෙස වෙනවද?

ඒත් අපි සතුටු වෙන්නෙ නෑ නේද?හැමදාම අලුත් ප්‍රශ්ණ,අලුත් බැදීමක්,අලුත් බලාපොරොත්තු....
ජීවිතේ බැදීම් වලින් මිදෙන්න පුලුවන් වුන දවසක මම මේ හැම දේකටම උත්තර හොයාගෙන යනව...
ඒ චක්‍රයක අවසානයක් දකින්න ....

නුඹට දැනෙනුයේ නැතිද..

කාලය ගත වන විට ආලය සැගව ගිය අයුරු දැක ..
වේදනාව සිරකොට අගුලු දැමුවෙමි සිතට ..
ජීවිතය මොහොතකට සතුට දැනෙන විට ..
නුඹේ ඔය සිනහව නෑසුනේ නෑ හැමවිටක ..

තිර කලත් මගෙ සිතට..
නුඹ යලි නො එන වග..
නොහැගේ නුඹ මාගේ නොවන වග..
සේයා රුව දකින හැම විටක..

නිරතුරුව සිහි නොවන ලෙසින් සැගවා තබන ..
නිම් නොවන සෙනෙහසේ මුදු සුවද ..
මා සිහි කරන විට..
නුඹට දැනෙනුයේ නැතිද..